AZƏRBAYCAN MİLLİ KONSERVATORİYASI

“KONSERVATORİYA” № 2, 2015

 

 

                                                                               Zümrüd Paşayeva

                                                       AMK-nın müəllimi

 

Xan Şuşinskinin həyat və yaradıcılığı haqqında

 

Аçar sözlər: xanəndə, yaradıcılıq, Xan Şuşinski

 

İsfəndiyar Aslan oğlu Cavanşir – hələ gənc yaşlarında öz parlaq ifa­çı­lıq sənətinə görə xalq tərəfindən Xan Şuşinski adına layiq görülmüşdür. Xan Şuşinski sənəti Azərbaycan musiqisində böyük hadisədir. Bulaq ki­mi saf, yumşaq səs, geniş diapazon, sərbəst ifa tərzi, xanəndənin roman­tik gör­kəmi, yüksək sənət mədəniyyəti həm tamaşaçılar, həm də dinləyi­ci­lə­rin ürəyində dərin iz buraxmışdır.

Xan Şuşinski 1901-ci il avqust ayının 20-də Azərbaycanın musiqi və po­eziya beşiyi olan Şuşa şəhərində anadan olmuşdur. 12-13 yaşlarında olar­kən Cabbar Qaryağdıoğlunun, Seyid Şuşinskinin və Əbülhəsənxan İq­balın qrammofon vallarını oxudardı və saatlarla qulaq asardı. Onun ilk mü­əllimi məşhur xanəndə İslam Abdullayev olmuşdur. O öz müəlli­min­dən “Mirzə Hüseyn segahı”nı, “Rast”ı, “Şüştər”i, “Şur”u və s. bir çox mu­ğamları və el mahnılarını öyrənir. İslam Abdullayevdən sonra Xanın bir xanəndə kimi yetişməsində böyük xanəndələrimiz Cabbar Qaryağ­dıoğlunun, Seyid Şuşinskinin böyük təsiri olmuşdur.

Azərbaycanda sovet hakimiyyəti qurulduqdan sonra Xan Şuşinskinin in­kişafı üçün gözəl şərait yarandı. Xanın səsi geniş konsert salonlarından, klublardan, kolxozlardan, radiodan, xalq şənliklərindən gəldi. Çox keç­mə­di ki, onu Azərbaycanın bütün şəhərlərində tanıdılar. 1920-ci ildə Ba­kı­dan Qarabağa Qızıl Ordu hissələri ilə bir təşviqat briqadası gəl­mişdir. Hə­min briqadanın tərkibində Azərbaycanın xalq xanəndəsi Cabbar Qar­yağ­dı­oğlu da var idi. Xan Şuşinski bu briqadaya qoşularaq bir çox rayon və kəndlərdə verilən təşviqat konsertlərində çıxış etmişdir. Xan Şuşin­ski­nin “neft Bakısı”nda ilk çıxışı 1923-cü ildə olmuşdur. Şuşadan gəlmiş 22 yaşlı xanəndəni dinləmək üçün şəhərin bütün mədə­niyyət və incəsənət xadimləri, musiqi həvəskarları Dövlət Filarmoniyası binasına toplaşdılar.

“Heyratı” – oxuyur Xan Şuşinski!

Salonu tam sakitlik bürüdü. Xanəndə oxuyub qurtardı. Yenindən qal­xıb bir neçə dəfə tamaşaçılara baş əydi. Elə bu an salon təlatümə gəldi. “Sağ ol!”, “Afərin!”, “Halal olsun!” sözləri alqış sədalarına qarşıdı. O, sonra “Qatar” muğamını, daha sonra “İrəvanda xal qalmadı” mahnısını ifa etdi.

Respublika qəzetləri Xan Şuinsikinin bu gözəl çıxışları haqqında rəy­lər dərc etmişdir. Bakı səfərindən sonra Xan Şuşinski 1924-1928-ci il­lər­də müxtəlif şəhərlərin hərbi hissələrində qızıl əsgərlər qarşısında dəfə­lər­lə konsert verir.

Xan Şuşinski 1928-ci ilin avqust ayında Gürcüstan İncəsənət İttifaqı tə­rəfindən Tiflis şəhərinə dəvət edilir. O, son dərəcə müvəffəqiyyətli çı­xış­ları ilə Tiflis tamaşaçılarını heyran edir. Xanın gözəl səsinin sədası qon­şu respublikalara da yayılır.

1930-1934-cü illərdə Xan dəfələrlə Bakıya dəvət edilmişdir. Bu illər Xa­­nın konsertləri daha maraqlı və uğurlu olmuşdur. Bakı qəzetlərinin sə­hi­fələrində nəğməkarın çıxışları haqqında maraqlı rəylər yazılır. Bütün Za­qafqaziyada bir xalq sənətkarı kimi məşhur olan Xanı 1934-cü ildə Tif­lis şəhərində keçirilən Zaqafqaziya xalqlarının I İncəsənət olimpiada­sı­na dəvət edirlər. Konsertlərdə Xan böyük uğur qazanaraq 1-ci mükafata la­yiq görülmüş və Zaqafqaziya Mərkəzi İcraiyyə Komitəsinin 1-ci dərə­cə­li fəxri fərmanı ilə təltif edilmişdir.

Xan Şuşinski hərbi hissələrdə tez-tez konsertlər verirdi. 1935-ci ildə öz dəstəsi ilə Stepanakert (indiki Xankəndi) şəhərində yerləşən hərbi his­sə­nin hamiliyə götürən Xan, 4 il bu hissələrdə konsert vermişdir. Azər­bay­can musiqiçiləri arasında Xan qədər hamilik konsertləri verən ikinci sə­nətkar olmamışdır.

Xan Şuşinski 1944-cü ildə Azərbaycanın bir qrup incəsənət nümayən­də­ləri ilə birlikdə İrana getmiş, Tehran, Təbriz, Ərdəbil, Qəzvin, Rəşt və başqa şəhərlərdə verilən konsertlərdə uğurla çıxış etmişdir.

1944-cü ildə dekabr ayında keçirilən Tiflisdə Zaqafqaziya respublika­la­rının musiqi dekadasında iştirak etmişdir. Z.Paliaşvili adına Tbilisi Döv­lət Opera və Balet teatrında keçirilən konsertdə Xan Şuşinski “Qa­tar”, “Səmayi-şəms” muğamını oxudu və böyük müvəffəqiyyət qazandı. Hə­min konsertdə Xanın, Bülbülün, Qurban Pirimovun çıxışlarını yüksək qiy­mətləndirən dahi bəstəkar Üzeyir Hacıbəyli yazmışdır:”Azərbaycanın 3-cü konsertinin proqramına klassik musiqinin və xalq musiqisinin nü­mu­nələri daxil idi. Bunlar milli melodiyalarımızın bütün gözəllik və cazi­bə­darlığını dinləyicilərə çatdırmışdır.

Həmin konsert Azərbaycan musiqisindən xalq yaradıcılığının nə qədər də­rin kök saldığını bir daha aydın surətdə göstərdi. O, bəstəkarlardan yal­nız Üzeyir Hacıbəylinin yaradıcılığına müraciət etmişdir. Dahi bəstə­kar “Qaragöz” adlı məşhur nəğməsini 1926-cı ildə bəstələmişdir. Bu mahnı­nın ilk ifaçısı Xan Şuşinski olmuşdur.

1959-cu ildə Moskvada keçirilən Azərbaycan ədəbiyyatı və incəsənəti on­günlüyündə Xan Şuşinskinin gözəl səsi Moskva tamaşaçılarını da va­leh etmişdi. O, Çaykovski adına konsert salonunda, fabrik və za­vodlarda Fü­zulinin, Vaqifin, Səməd Vurğunun şeirləri ilə “Kürd-Şahnaz”, “Hey-ratı” oxu­du. Onun xüsusi bir zövqlə ifa etdiyi “Qarabağ şikəstəsi” nəinki Bö­yük Teatrda toplaşan tamaşaçıları, hətta görkəmli musiqiçiləri belə hey­ran etmişdi. O zaman “Pravda” və “İzvestiya” qəzetlərinin sə­hifələrində Xa­nın konsertləri, onun səsi və xalq mahnılarını ustalıqla ifa etməsi haq­qın­da müsbət rəylər yazılmışdı. O, xalq xanəndəliyini yüksək sənət dərə­cə­sinə çatdırmışdır.

Xan uzun illər xanəndəlik təcrübəsi nəticəsində Azərbaycan milli mu­si­qisini dərindən öyrənmək, ifa və təbliğ etmək yolunda görkəmli nailiy­yət­lər əldə etmişdir. O, el havalarının, zəngin və mürəkkəb muğamatın ma­­hir bilicisi idi. Xan həmişə muğamların ruhuna, mahiyyətinə uyğun qə­zəl və qoşmalar seçirdi. O, klassik şairlərimizdən Füzulinin, Vaqifin, Za­kirin, S.Ə.Şirvanini, S.Vurğunun əsərlərindən nümunələri parlaq su­rət­də ifa edir. İstər klassik, istərsə də müasir şairlərin lirik əsərlərini böyük hə­vəslə oxuyurdu.

Xanın misilsiz səsi, ifaçılığı elm-sənət adamlarının, yazıçı və şairlərin diq­qət mərkəzində olmuşdur. Nəğməkarın yaradıcılıq dünyası şairləri­mi­zin ilham obyektinə dönmüşdür. Onlar sənətkara şeirlər qoşur, əsərlə­rin­də onu yad edirdilər.

Xalqımızın sevimli şairi Səməd Vurğun Xan Şuşinskinin füsünkar sə­nə­tini, nadir səsini dərindən duyub sevmiş və öz məşhur “Azərbaycan” şe­irində məhəbbətlə tərənnüm etmişdir.

Könlüm keçir Qarabağdan,

Gah bu dağdan, gah o dağdan.

Axşam üstü qoy uzaqdan,

Havalansın Xanın səsi,

Qarabağın şikəstəsi…

Xanın Bakıdakı konsertləri daha təmtəraqlı olardı. Hələ Xan Bakıya gəl­məmişdən bir ay qabaq şəhərin görkəmli yerlərinə, küçə və mey­dan­la­rı­na afişalar vurulardı. Qəzetlərdə qabaqcadan elanlar verilərdi. Lakin bu kon­sertlərə bilet tapmaq heç də asan deyildi. Filarmoniyanın kassası qa­ba­ğında bilet üçün növbəyə duranların iki cərgəsindən biri Azneft mey­da­nına, o birisi isə Bakı Sovetinə çatardı. Qayda-qanun yaratmaq üçün milisə müraciət edərdilər. Hamı çalışardı ki, bu qeyri-adi səsi dinləsin.

Dünyaya çox xanlar gəldi-getdi. Lakin bircə Xan qaldı. O da bizim mu­ğamatın xanıdır…

Şərqin böyük mügənnisi, xanəndəsi Hacı Hüsü “Dünyada səs də, sənət də mənimdir” dedisə, lakin bu sənəti daha yüksəklərə qaldıran Xan oldu. Əgər Cabbar Qaryağdıoğlu vokal sənətinin bünövrəsini qoydusa, bu əzə­mət­li binanın kərpiclərini çiyinlərində daşıyan Xan oldu. Əgər Seyid Şu­şin­ski muğamatın camını Füzuli inciləri ilə doldurdusa, onu başına çəkən Xan oldu. “Segah-İslam” ürəkləri titrədən segahı ilə səhər bülbüllərini yu­xudan oyatdısa, bu bülbülləri öz sehirli, incə cəh-cəhi, zəngulələri ilə sus­duran Xan oldu.

Xan Şuşinski el sözlərinə, həmçinin şair və aşıqların şeirlərinə bir sıra mahnı və təsniflər qoşmuşdur. 1933-cü ildə bəstələdiyi “Şuşanın dağları” mah­nısı dillər əzbəri olmuş, indi də xanəndələr tərəfindən məhəbbtlə oxu­­nur. Bu mahnını “Zabul” muğamı üstündə yaratmışdır. Bundan başqa bir sıra tanınmış şairlərin sözlərinə – Va­qifin “Məndən gen gəzmə”, Məm­məd Rahimin “Ay gözəl” (duet), “Gö­zəl yarım”, Mirvarid Dil­ba­zi­nin “Çiçəklərlə, çəmənlərlə gəzərəm”, eləcə də “Ay qəşəng cey­ran”, “Qə­mərim”, “Ay qara qız”, “Dilbərim”, “Ay dil­bər”, “Qızılgül” mah­nı­la­rı­nı bəstələmişdir.

Xanın geniş səs diapazonu ona bütün muğamları istər bəmdə, istərsə də zildə tam sərbəst oxumağa imkan vermişdir. Sözün tam mənasında vo­kal texnikasına yiyələnmiş, nadir hallarda təsadüf edilən güclü səsə malik idi. Şübhəsiz ki, xanəndəlik sənətində əsas şərt səsdir. Əsl xanəndənin səs di­apazonu ən azı iki oktava olmalıdır. Xanın səsi isə iki oktava yarım, son dərəcə zil və qaltanlı idi. “Mirzə Hüseyn segahı”nın “Manəndi-mü­xa­lif” şöbəsini canlandıran Xan Şuşinski olmuşdur. O, əldə etdiyi müvəf­fə­qiyyətlə kifayətlənən sənətkarlardan deyildi. Xan musiqi və oxuma tex­ni­kasını mənimsəyərək onun əsası üzərində öz yaradıcılığını daha da in­ki­şaf etdirərdi. Xan Şuşinski 40 ildən artıq Azərbaycan Dövlət Filarmo­ni­ya­sında solist olmuşdur və Filarmoniyada Muğam Studiyası açmış, çoxlu tə­ləbələr yetişdirmişdir. Son illərə qədər Asəf Zeynallı adına Bakı Musiqi Kol­lecində xanəndəlik sinfində dərs vermişdir. Üzeyir Hacıbəyli öz çıxış­la­rında dəfələrlə Xanın səsinə və sənətinə yüksək qiymət vermiş və onu “gələcəyin ən gözəl oxuyanı” adlandırmışdır.

Xana uzun illər səmərəli fəaliyyətinə görə birbaşa Respublikanın “Xalq artisti” kimi yüksək fəxri ad verilmiş, “Şərəf nişanı” ordeni və bir çox medallarla təltif edilmişdir. Xan Şuşinskinin böyük sənəti bir çox ədib və şairlərin diqqət mərkəzində olmuş, onlar Xan haqqında ürək söz­lə­rini demişlər. Yazıçı Süleyman Rəhimov Xanı “milyonların sevimlisi”, Əli Vəliyev “əvəzsiz xanəndə”, Mirzə İbrahimov “gözəl sənətkar”, Sü­ley­man Rüstəm “uzun ömürlü səs” deyib tərif etmişlər. Məmməd Rahim isə bu səsi “dağ çeşməsi”nə bənzətmişdir.

Xan Şuşinski Azərbaycan musiqi mədəniyyəti tarixində müstəsna xid­mə­ti olan musiqi xadimidir.

 

İstifadə edilmiş ədəbiyyat: 

  1. Şuşinski F.M. Azərbaycan xalq musiqiçiləri. : Yazıçı, 1985, 478 s.

 

 

       Зумруд Пашаева

                                           Преподаватель кафедры Вокала

Азербайджанской Национальной Консерватории

Жизнь и творчество Хана Шушинского

Резюме

Хан Шушинский известен как самый видный и самый талантливый представитель профессии азербайджанского вокала. Он посвятил пятьдесят лет своей жизни развитию нашей национальной музыки.

Ключевые слова: певец, творчество, Хан Шушинский

 

 

                                                                                                       Zumrud Pashayeva

                               Teacher of departament of the profession singer, singing solo

                  

Khan Shushinski life and work

SUMMARY

Khan Shushinski in known as the most prominent and the most talanted respesentative of Azerbaijani vocal profession. He devoted fifty years of his life to the development of our national music.

Keywords: songster, activities, Khan Shushinski

  

Rəyçilər:   

professor A.Babayev;

professor M.İbrahimov.

Mövzuya uyğun