AZƏRBAYCAN MİLLİ KONSERVATORİYASI

KONSERVATORİYA № 1, 2018

CAHANGİR CAHANGİROVUN MUSİQİ DÜNYASI

Azərbaycan bəstəkarlıq məktəbinin görkəmli nümayəndələrindən biri olan Cahangir Cahangirov musiqi tariximizi öz yaradıcılıq irsi ilə zənginləşdirmişdir. Bəstəkarın yaradıcılığı müxtəlif janr və formaları əhatə etməklə musi­qi­nin hər bir sahəsində özünəməxsus şəkildə təzahür olunub. Onun yazı üslubu və fərdi bəstəkarlıq xüsusiyyətləri hər bir əsərində öz əksini tapmışdır. Cahangir Cahangirov dahi Üzeyir Hacıbəylinin və eyni zamanda dünya klassik bəstəkarlarının ənənələrinə əsaslanan istedadlı bəstəkar, dirijor-xormeystr, ictimai xadim və pedaqoq olmuşdur. Yaradıcılığa 1940-ci illərdə qədəm qoyan bəstəkar, bir-birinin ardınca gözəl əsərlər yaradaraq inkişaf etmişdir. %d0%b1%d0%b5%d0%b7-%d0%b8%d0%bc%d0%b5%d0%bd%d0%b8-4O, bəstəkarlıq sahəsində ilk addımlarını mahnı və xor musiqisi ilə başlamış və bütün yaradıcılığı boyu məhz bu janra üstünlük vermişdir.

Cahangirovun yaradıcılığı daima musiqi sevərlərin və professional musiqiçilərin diqqət mərkəzində olmuş və yüksək qiymətləndirilmişdir. İctimayət tərəfindən Cahangir Cahangirova həsr olunmuş müxtəlif tədbirlər keçirilir, televiziya verlişləri hazırlanır. Bununla da bəstəkarın əsərləri yeni nəsil musiqiçilərə, gənclərə və ümumilikdə xalqa çatdırılaraq təbliğ olunur. Belə tədbirlərindən biri Azərbaycan Milli Konservatoriyası, Azərbaycan Respublikası Kinematoqrafçılar İttifaqı və Dövlət Film fondunun birgə təşkilatçılığı ilə 28 fevral 2018-ci il tarixində Konservatoriyanın “Böyük zalı”nda xalq artisti Cahangir Cahangirovun xatirəsinə həsr edilmiş “Musiqi və film axşamı” adı altında keçirilmişdir. Tədbirdə Azərbaycan incəsənətinin tanınmış simaları iştirak etmiş, öz ifaları və çıxışları ilə bəstəkarın ruhunu yad edərək dinləyicilərə gözəl ab-hava bəxş etmişlər. Burada bəstəkarın məşhur mahnıları və filmlərə yazdığı musiqi əsərlərindən ibarət proqram nəzərdə tutulmuşdu.

Konsert monitorda Cahangir Cahagirovun musiqi bəstələdiyi “Dəli Kür” filmindən verilən fraqmentlə başlayır. “Dəli Kür” yazıçı İsmayıl Şıxlının eyniadlı romanı əsasında 1969-cu ildə “Azərbaycan film” kinostudiyasında çəkilib. Filmin rejissoru Hüseyn Seyidzadə və bəstəkarı Cahagir Cahangirovun yaradıcılıq vəhdəti, yüksək professionallığı ilə burada öz əksini tapmışdır. Ümumiyyətlə Cahagir Cahangirov Hüseyn Seyidzadənin rejissorluğu ilə üç filmə musiqi yazmışdır. Bunlar “Koroğlu” (1960), “Yenilməz batalyon” (1963) və adı çəkdiyimiz “Dəli Kür” (1969)  filmləridir. “Dəli Kür” filminin əvvəlində səslənən Cahangirovun “Ana Kür” mahnısı Rəfiq Zəkanın sözlərinə yazılmışdır və burada mahnını keçmiş Azərbaycan SSR xalq artisti Gülağa Məmmədov ifa edir.

%d0%b1%d0%b5%d0%b7-%d0%b8%d0%bc%d0%b5%d0%bd%d0%b8-3

Qeyd et­di­yi­miz fraq­ment­dən son­ra Azər­bay­can Mil­li Kon­ser­va­to­ri­ya­sı­nın rek­to­ru, xalq ar­tis­ti, pro­fes­sor Si­ya­vuş Kə­ri­mi səh­nə­yə çı­xa­raq gör­kəm­li bəs­tə­kar Ca­han­gir Cahn­gi­ro­vun ya­ra­dı­cı­lı­ğın­dan söh­bət açır və bü­tün ax­şa­mı səh­nə­ni ifa­çı­lar­la bö­lü­şə­rək kon­ser­tin ge­di­şa­tı­na rəh­bər­lik edir. O, düz­gün qeyd edir ki, Ca­han­gi­ro­vun ya­ra­dı­cı­lı­ğı ol­duq­ça zən­gin, hər­tə­rəf­li, mü­rək­kəb ey­ni za­man­da ürək­lə­rə asan yol ta­pan mu­si­qi nü­mu­nə­lə­ri­dir və bəs­tə­ka­rın hər əsə­ri bir dün­ya­dır.  Növ­bə­ti mu­si­qi nöm­rə­si­ bəs­tə­ka­rın 1948-ci il­də da­hi Ni­za­mi­nin 800 il­li­yi ilə əla­qə­dar ya­zıl­mış xor üçün “Qə­zəl” əsə­ri­nin ba­la­ban alət­lə­ri an­samb­lı­nın ifa­sın­da çı­xı­şı­dır. AMK-nın tə­lə­bə­lə­rin­dən iba­rət an­samb­lın ifa­sın­da “Qə­zəl”, ba­la­ban alə­ti­nin tembr və səs­lən­mə xü­su­siy­yə­ti­ni nə­zə­rə ala­raq ma­raq­lı və özü­nə­məx­sus şə­kil­də təq­dim olun­du (əsə­ri an­sambl üçün iş­lə­yə­ni AMK-nın pro­fes­so­ru İl­ham Nə­cə­fov­dur).Bu gö­zəl, dol­ğun və sə­mi­mi hiss­lə­ri əks et­di­rən mu­si­qi əsə­ri­nin ifa­sı fo­nun­da ta­ma­şa­çı­la­ra mo­ni­tor­da bəs­tə­ka­rın hə­yat və ya­ra­dı­cı­lı­ğı­nın əsas mə­qam­la­rı­nı əks et­di­rən fo­to-slayd gö­rün­tü­sü ve­ri­lir. Bu nöm­rə­dən son­ra səh­nə­yə Azər­bay­ca­nın xalq ar­tis­ti, Azər­bay­can Res­pub­li­ka­sı Ki­ne­ma­toq­raf­çı­lar İt­ti­fa­qı­nın səd­ri Şə­fi­qə Məm­mə­do­va də­vət olun­du. Şə­fi­qə xa­nım öz çı­xı­şın­da Ca­han­gi­ro­vun dram ta­ma­şa­la­rı­na yaz­dı­ğı mu­si­qi haq­qın­da ge­niş mə­lu­mat ve­rə­rək öz xa­ti­rə­lə­ri ilə bö­lüş­dü.

Mə­lum ol­du­ğu ki­mi C.Ca­han­gi­rov bir sı­ra dram ta­ma­şa­la­rı­na mu­si­qi bəs­tə­lə­miş­dir. On­lar­dan Ə.Məm­məd­xan­lı­nın “Od için­də” (1950-ci ill­lər), N.Xəz­ri­nin “Sən yan­ma­san” (1974) və “Mir­zə Şə­fi” (1982), H.Ca­vi­din “Xəy­yam” (1970), Ə.Əy­lis­li­nin “Qu­şu uçan bu­daq­lar” (1978) və C.Məm­məd­qu­lu­za­də­nin “Də­li yı­ğın­ca­ğı” (1978) dram əsər­lə­ri­nə bəs­tə­lən­miş mu­si­qi­nin ad­la­rı­nı çək­mək olar. Bu əsər­lər içə­ri­sin­də H.Ca­vi­din “Xəy­yam” və C.Məm­məd­qu­lu­za­də­nin “Də­li yı­ğın­ca­ğı” dram ta­ma­şa­la­rı­na ya­zı­lan mu­si­qi xü­su­si mə­na kəsb edir. “Xəy­yam”  üç pər­də doq­quz şə­kil­dən iba­rət­dir. C.Ca­han­gi­rov “Xəy­yam” ta­ma­şa­sı­na 64 mu­si­qi­nöm­rə­si yaz­mış­dır. Bu mu­si­qi nöm­rə­lə­ri içə­ri­sin­də Alp Ars­la­nın qə­lə­bə­si­ni əks et­di­rən marş, Sa­ray qız­la­rı­nın rəq­si, Zəl­zə­lə səh­nə­si xü­su­si ma­raq do­ğu­rur. Bu­ra­da bəs­tə­kar bö­yük us­ta­lıq­la təs­vir­çi­lik ele­ment­lə­ri­nə üs­tün­lük ve­rir. H.Ca­vi­din əsə­ri­nin dra­ma­tur­ji ide­ya­sı C.Ca­han­gi­ro­vun mu­si­qi­sin­də tam şə­kil­də öz ək­si­ni tap­mış­dır. Be­lə­lik­lə ilk or­kestr nöm­rə­sin­də ar­tıq dra­mın də­rin fəl­sə­fi məz­mu­nu əks et­di­ri­lir. “Xəy­yam” ta­ma­şa­sı­nınp­rem­ye­ra­sı 1970-ci il mar­tın 12-də Aka­de­mik Mil­li Dram Te­at­rı­nin səh­nə­sin­də baş tut­muş­dur. Baş rol­lar­da Şə­fi­qə Məm­mə­do­va (Sev­da – xa­nən­də qız), Azər­bay­ca­nın xalq ar­tist­lə­ri Meh­di Məm­mə­dov və Hə­sən Tu­ra­bov (Xəy­yam) çı­xış et­miş­lər.

Şə­fi­qə xa­nım çı­xı­şı­nı ye­kun­laş­dı­ra­raq “Fü­zu­li” kan­ta­ta­sı­nın mu­si­qi­si fo­nun­da H.Ca­vi­din “Gəl­din də, ne­çin pəm­bə bu­lud­lar ki­mi ax­dın” şe­ri­ni C.Ca­han­gi­ro­va it­haf edə­rək fi­kir­lə­ri­ni ta­mam­la­dı.

Mo­ni­tor­da “Ye­nil­məz ba­tal­yon” fil­min­dən gül­lə­lən­mə səh­nə­si­nin fraq­men­ti ve­ri­lir. “Ye­nil­məz ba­tal­yon” fil­mi 1960-ci il­lər­də “Azər­bay­can­film” ki­nos­ti­ya­sın­da çə­kil­miş­dir. Bu­ra­da C.Ca­han­gi­ro­vun  mu­si­qi­si ilə ki­no­kadr­la­rı­nın pro­fes­sio­nal­lıq­la üst-üs­tə düş­mə­si ki­no mu­si­qi­si­nin in­ki­şa­fı­nın yük­sək mər­hə­lə­si ki­mi qə­bul olu­nur. Bu film­dən həm­çi­nin “Tey­mu­run mah­nı­sı” bəs­tə­ka­rın ən gö­zəl və məş­hur mah­nı nü­mu­nə­lə­rin­dən­dir. Film­də mah­nı­nı xalq ar­tis­ti, gör­kəm­li xa­nən­də İs­lam Rza­yev ifa et­miş­dir.

Əmək­dar ar­tist­lər El­çin Hə­şi­mov və El­nur Əh­mə­do­vun mü­şa­yiə­ti ilə xa­nən­də Eh­ti­ram Hü­sey­no­vun ifa­sın­da “Et­məz­mi­di­m?” qə­zəl ro­man­sı­ səs­lən­di. Ro­mans da­hi Mə­həm­məd Fü­zu­li­nin söz­lə­ri­nə ya­zı­lıb. Fü­zu­li poe­zi­ya­sı­nın də­rin fəl­sə­fi məz­mu­nu mu­si­qi di­li va­si­tə­si­lə C.Ca­han­gi­rov üs­lu­bu­na xas şə­kil­də əks olun­muş­dur. Ümu­miy­yət­lə Fü­zu­li poe­zi­ya­sı bəs­tə­ka­rın ya­ra­dı­cı­lı­ğın­da bö­yük rol oy­na­mış­dır. O cüm­lə­dən C.Ca­han­gi­ro­vun məş­hur, ge­niş din­lə­yi­ci küt­lə­si­nin rəğ­bə­ti­ni qa­zan­mış əsər­lə­ri sı­ra­sın­da Fü­zu­li kan­ta­ta­sı xü­su­si qeyd olun­ma­lı­dır. Fü­zu­li kan­ta­ta­sı XVI əs­rin da­hi şai­ri Mə­həm­məd Fi­zu­li­nin 400 il­li­yi mü­na­si­bə­ti ilə ya­zıl­mış bu əsər 1959-cu il­də ilk də­fə ifa olun­muş­dur. Kan­ta­ta­da Fü­zu­lu­nin “Söz”, “Ney ki­mi”, “Mə­ni can­dan usan­dır­dı”, “Ol pə­ri­vəş” qə­zəl­lə­rin­dən və “Ley­li və Məc­nun” poe­ma­sı­nın “Qə­zə­li us­tad” şe­rin­dən is­ti­fa­də olun­muş­dur. Ey­ni za­man­da Fü­zu­li­yə həsr olun­muş Rə­sul Rza­nın “Gəl ey döv­ran cə­fə­sın­dan” şe­ri­nin bi­rin­ci al­tı sət­ri kan­ta­ta­da ve­ri­lir. C.Ca­han­gi­rov Fü­zu­li qə­zəl­lə­ri­nin də­rin mə­na­sı­nı bö­yük us­ta­lıq­la öz mu­si­qi­sin­də əks et­di­rir.

Əmək­dar ar­tist Anar Şu­şa­lı­nın ifa­sın­da bəs­tə­ka­rın “Gül ca­ma­lın gü­lə de­di” (N.Gən­cə­vi­nin söz­lə­ri­nə) əsə­ri din­lə­yi­ci­lə­rə təq­dim olun­du. Bu əsər­də C.Ca­han­gi­rov qə­zəl  jan­rı­na mü­ra­ci­ət edə­rək da­hi Ü.Ha­ci­bəy­li­nin ənə­nə­si­ni da­vam et­di­rə­rək, özü­nün vo­kal üs­lu­bu­nu və ifa­də xü­su­siy­yət­lə­ri­ni gös­tər­miş­dir. Bə­dii poe­zi­ya və qə­zəl­lər­də adə­tən bən­zət­mə, ox­şat­ma ki­mi ifa­də me­to­dun­dan is­ti­fa­də olun­ma (mə­sə­lən sev­gi­li­ni gül­lər­lə, şai­ri bül­bül­lər­lə mü­qa­yi­sə­si) C.Ca­han­gi­rov mu­si­qi­sin­də ob­raz tə­cəs­sü­mü­nü ta­pır. C.Ca­han­gi­rov da­hi me­lo­dist ol­muş­dur. Onun me­lo­di­ya­la­rın­da ob­raz­lı emos­sio­nal ifa­də­nin, in­to­na­si­ya­nın əha­tə dia­pa­zo­nu ol­duq­ca ge­niş­dir. Bu­na mi­sal ki­mi məhz “Gül ca­ma­lın gü­lə de­di” qə­zə­li­ni gös­tər­mək olar.

Nö­bə­ti çı­xış üçün Si­ya­vuş mü­əl­lim səh­nə­yə Azər­bay­can Döv­lət Film Fon­du­nun di­rek­to­ru,Azər­bay­can Res­pub­li­ka­sı Ki­ne­ma­toq­raf­çı­lar İt­ti­fa­qı­nın ic­ra­çı ka­ti­bi Cə­mil Qu­li­ye­vi də­vət et­di. O, C.Ca­han­gi­ro­vun ya­ra­dı­cı­lı­ğı­nın mü­hüm hi­sə­si­ni təş­kil edən ki­no­film­lə­ri­nə yaz­dı­ğı mu­si­qi­si, onun bu sa­hə­də fəa­liy­yə­ti haq­qın­da ge­niş mə­lu­mat ve­rə­rək qeyd et­di: “C.Ca­han­gi­ro­vun ki­no­mu­si­qi­si­nin da­hi­li­yi on­da­dır ki, onun mu­si­qi­si təs­vi­ri il­lüst­ra­si­ya et­mir. Onun mu­si­qi­si təs­vir ilə vəh­dət ya­ra­dır, təs­vi­ri da­ha da zən­gin­ləş­di­rir və in­ki­şaf et­di­rir. Ey­ni za­man­da C.Ca­han­gi­rov ki­ne­ma­toq­raf­da dra­ma­tur­gi­ya­nı də­rin­dən hiss edir­di və dra­ma­tur­gi­ya çər­çi­və­sin­də öz mu­si­qi­si­ni ya­ra­dır­dı. Yə­ni, mu­si­qi fil­mə ma­ne ol­mur­du, o film­lə sin­tez təş­kil edə­rək va­hid bir sə­nət əsə­ri­nin ya­ran­ma­sı­na gə­ti­rib çı­xa­rır­dı. C.Ca­han­gi­rov Azər­bay­can ki­no­mu­si­qi­sin­də na­dir bəs­tə­kar­lar­dan bi­ri­dir ki, bü­tün ki­no ya­ra­dı­cı­lıq pro­se­sin­də əv­vəl­dən axı­ra­dək iş­ti­rak edir­di”. Cə­mil Qu­li­yev çı­xı­şı­nın so­nun­da baş­da Si­ya­vuş mü­əl­lim ol­maq­la bü­tün ya­ra­dı­cı kol­lek­ti­və öz tə­şək­kü­rü­nü bil­dir­di.

Cə­mil Qu­li­ye­vin bəs­tə­ka­rın ki­no­mu­si­qi­si haq­qın­da ge­niş çı­xı­şı­nın ar­dın­ca “Ko­roğ­lu” ki­no­fil­min­dən fraq­ment ve­ril­di. “Ko­roğ­lu” fil­mi 1960-ci ilə “Azər­bay­can­film” ki­nos­tui­ya­sın­da len­tə alın­mış­dır. Fil­min ya­ra­dı­cı qru­pu Ko­roğ­lu das­ta­nı­nın ek­ran­laş­dı­rıl­mış va­ri­an­tı­nı ta­ma­şa­çı­la­ra təq­dim et­miş­dir. Film­dən Ko­roğ­lu­nun, Də­li Hə­sə­nin və rəq­qa­sə qı­zın mah­nı­la­rı çox məş­hur və in­di də xal­qı­mız tə­rə­fin­dən se­vi­lən və din­lə­ni­lən mah­nı­lar­dır (bu mah­nı­la­rın not­la­rı 1961-ci il­də C.Ca­han­gi­rov “Mah­nı­lar” adı al­tın­da Azər­bay­can Döv­lət Mu­si­qi Nəş­riy­ya­tı tə­rə­fin­dən nəşr olun­muş­dur). Film­də mah­nı­la­rı ifa edən gör­kəm­li sə­nət­kar­la­rı­mız Xalq ar­tist­lə­ri Lüt­fi­yar İma­nov və Şöv­kət Ələk­bə­ro­va­nın ad­la­rı­nı xü­su­si qeyd et­mək la­zım­dır. Təd­bir­də adı çə­ki­lən Də­li Hə­sə­nin mah­nı­sı­nı xalq ar­tis­ti, pro­fes­sor Mən­sum İb­ra­hi­mo­vun ma­hir ifa­sın­da din­lə­dik. Mah­nı­nın əv­və­lin­də gi­riş xa­rak­ter­li  rəng­dən son­ra Mən­sum İb­ra­hi­mov “Şur” mu­ğa­mın­dan (B.Va­hab­za­də­nin söz­lə­ri ilə) bir par­ça ifa edə­rək mah­nı­ya ke­çid et­di. C.Ca­han­gi­ro­vun Zey­nal Cab­bar­za­də­nin “Ba­na ba­na gəl, qaç­ma gö­zəl” söz­lə­ri ilə baş­la­yan mah­nı­sı oy­naq, şən-za­ra­fat­ya­na xa­rak­ter da­şı­yır. El­çin Hə­şi­mo­vun və El­nur Əh­mə­dov mü­şa­yiə­ti ilə səs­lə­nən mah­nı­da ifa­çı­lar hət­ta nə­qa­rət yer­lə­rin­də xa­nən­də ilə bir­gə oxu­yur­du­lar.  Bu da ifa­çı­la­rın imp­ro­vi­za­si­ya edə­rək yük­sək pro­fes­sio­nal­lı­ğı­nı və öz sə­nə­ti­nə də­rin mə­həb­bə­ti­ni bir da­ha sü­büt edir. Mah­nı­nın son­lu­ğu­nu Mən­sum mü­əl­lim zil-şah­naz  üzə­rin­də imp­ro­vi­za­si­ya ilə ta­mam­la­yır.

Kon­sert­də xalq ar­tis­ti Ay­gün Bay­ra­mo­va da El­çin Hə­şi­mov və El­nur Əh­mə­do­vun mü­şa­yi­ət ilə çı­xış et­di. Ay­gün Bay­ra­mo­va Ca­han­gi­ro­vun Sü­ley­man Rüs­tə­min söz­lə­ri­nə yaz­dı­ğı “Sev­gi­lim söy­lə­mə və­fa­sız mə­nə” mah­nı­sı­nı ifa edir. Bu mah­nı­nın əsa­sı­nı mə­həb­bət li­ri­ka­sı təş­kil edir. Məhz xa­nən­də­lə­rin ifa­sın­da Ca­han­gi­rov mah­nı­la­rı­nın mu­ğa­ma nə qə­dər ya­xın ol­du­ğu­nu bir da­ha gör­mək olar. Bəs­tə­kar bu­ra­da lad-to­nal qa­nu­na­uy­ğun­lu­ğu­na, met­ro-rit­mik və struk­tur-kom­po­zi­si­ya qu­ru­lu­şu və in­to­na­si­ya əsa­sı­na bö­yük diq­qət ye­ti­rir və öz mu­si­qi­sin­də mə­ha­rət­lə is­ti­fa­də edir.

Ay­dın Əli­ye­vin ifa­sın­da qar­mon alə­ti üçün özü­nə­məx­sus iş­lə­mə­də bəs­tə­ka­rın “İlk ba­har gəl­di” (bu mah­nı­nın ma­hir ifa­çı­sı Rə­şid Beh­bu­dov ol­muş­dur)mah­nı­sı li­rik rəqs ki­mi təq­dim olun­du. Səh­nə­də rəq­qa­sə­nin in­cə hə­rə­kət­lə­ri mu­si­qi­ni ta­mam­la­yan ma­raq­lı nöm­rə idi. Qeyd et­mək la­zım­dır ki, C.Ca­han­gi­rov mah­nı­la­rın­da müx­tə­lif janr ele­ment­lə­ri­nin və on­la­rın bir­ləş­mə­si­nin şa­hi­di olu­ruq. Mə­sə­lən mah­nı-qə­zəl, mah­nı-vals, mah­nı-rəqs və s. ki­mi ele­ment­lər­dən bəs­tə­kar ma­hir­cə­si­nə is­ti­fa­də edir. Janr əsa­sı­nın ge­niş­li­yi onun mah­nı­la­rı­nın fərq­lən­di­ri­ci xü­su­siy­yə­ti­dir.

Səh­nə­də Si­ya­vuş Kə­ri­mi­nin gö­zəl mü­şa­yiə­ti ilə C.Ca­han­gi­ro­vun “Ala­göz” mah­nı­sı əmək­dar ar­tist Ra­mil Qa­sı­mo­vun ifa­sın­da səs­lən­di. Bu mah­nı bəs­tə­ka­rın li­rik mah­nı­la­rı sı­ra­sı­na da­xil­dir. Də­rin məz­mun­lu, bəs­tə­ka­rın ya­zı üs­lu­bu­nun əsas xü­su­siy­yə­ti olan nəq­le­di­çi­lik prin­si­pi­ni əks et­di­rən par­laq nü­mu­nə­dir. Si­ya­vuş mü­əl­li­min mü­şa­yiə­ti ilə C.Ca­han­gi­ro­vun se­vi­lən mah­nı­la­rın­dan bir olan, İs­lam Sə­fər­li­nin söz­lə­ri­nə yaz­dı­ğı “Zə­rif  gü­lü­şüm­lə” (“Gəl se­vək və­tə­ni – Azər­bay­ca­nı”, Ça­har­gah mu­ğa­mı üzə­rin­də ya­zıl­mış­dır) mah­nı­sı xalq ar­tis­ti, pro­fes­sor Azər Zey­na­lo­vun təq­di­ma­tın­da ifa olun­du. Bəs­tə­ka­rın hər bir mah­nı­sı­nın for­ma, mu­si­qi di­li və ob­raz ba­xı­mın­dan zən­gin ol­ma­sı, Ca­han­gi­rov üs­lu­bu­nun fərq­lən­di­ri­ci xü­su­siy­yət­lə­rin­dən bi­ri­dir. Həm­çi­nin qeyd et­mək la­zım­dır ki, C.Ca­han­gi­rov mah­nı­la­rın­da, in­ki­şaf prin­si­pi­nə gö­rə ənə­nə­vi mah­nı jan­rın­dan kə­na­ra çı­xa­raq əsə­ri, bir növ, bal­la­da­ya ya­xın­laş­dı­rır. Mah­nı­lar­da fik­rin, məz­mu­nun mu­si­qi di­li va­si­tə­si ilə təd­ri­cən açıl­ma­sı bəs­tə­ka­rın ya­ra­dı­cı­lı­ğı­nın apa­rı­cı prin­si­pi ki­mi qeyd et­mək olar.

C.Ca­han­gi­ro­vun doğ­ma tor­pa­ğı­na, xal­qı­na olan də­rin mə­həb­bə­ti və bağ­lı­lı­ğı onun və­tən­pər­vər­lik hiss­lə­ri­ni əks et­di­rən əsər­lə­rin­də bö­yük mə­ha­rət­lə ifa­də olu­nur. Be­lə əsər­lər­dən bi­ri, kon­ser­ti ta­mam­la­yan nöm­rə “Ana yur­dum” mah­nı­sı­dır. Əsər AMK-nın tə­lə­bə xo­ru (mah­nı­nı xor üçün iş­ləy­ni AMK-nin “Di­ri­jor­luq” ka­fed­ra­sı­nın baş mü­əl­li­mi, xor­meystr Tə­ra­nə Yu­si­fo­va­dır) tə­rə­fin­dən ifa olun­du. So­list­lər qis­min­də Azər Zey­na­lov və Anar Şu­şa­lı çı­xış edə­rək ecaz­kar ifa­la­rı ilə kon­ser­ti ye­kun­laş­dır­dı­lar.

Kon­sert­dən gö­zəl tə­əs­su­rat­lar­la ay­rı­la­raq be­lə nə­ti­cə­yə gəl­mək olar ki, hə­qi­qə­tən də Azər­bay­can mu­si­qi­si, Azər­bay­can bəs­tə­kar­la­rı mə­də­niy­yə­ti­mi­zi dün­ya­ya ta­nıt­dı­ran güc­lü bir qüv­və­dir. C.Ca­han­gi­rov isə bu bəs­tə­kar­la­rın icə­ri­sin­də ön sı­ra­da ge­dən sə­nət­kar­dır.

 

AMK-nın  dosenti,  sənətşünaslıq üzrə fəlsəfə doktoru

Quliyeva Leyla

 

Mövzuya uyğun